Śmierć jest nierozerwalnie związana z życiem. Stare przysłowie mówi że na świecie nie ma nic pewnego za wyjątkiem śmierci. Oczywiście każdy zdroworozsądkowo myślący człowiek zdaje sobie sprawę z tego, że każdego czeka śmierć. Jednak rozum rozumem, a kiedy dotyka nas to osobiście, trudno jest się pogodzić z tym wydarzeniem. Zadajemy sobie wówczas pytania czy mogliśmy cokolwiek zrobić, aby przedłużyć życie bliskiej osobie? Czy śmierć musiała nadejść właśnie teraz?
Czy można oswoić śmierć?
Temat śmierci dla wielu osób wydaje się być tematem tabu. Niechętnie rozmawiamy na ten temat z bliskimi osobami, obawiając się m.in. tego, że sama rozmowa może wywołać niepożądane zdarzenia i sprowokować nadejście śmierci. W ten sposób sprawiamy, że w sytuacji odejścia bliskiej osoby, jeszcze trudniej będzie się z tym pogodzić. Termin „oswajanie śmierci” może brzmieć nieco dziwnie, ale chodzi w nim o to, aby wiedzieć na jej temat jak najwięcej. Bez względu na przekonania religijne, śmierć jest bolesnym wydarzeniem dla osób bliskich zmarłemu. Aby złagodzić ból towarzyszący odejściu z tego świata, przeżywamy właśnie żałobę. Jest to jedna z metod oswajania śmierci i godzenia się z tym co nieuchronne. Choć jest to trochę kontrowersyjne, część osób, aby oswoić się z własnym przemijaniem, decyduje się, aby odwiedzić lokalny zakład pogrzebowy. Ich decyzja podyktowana jest chęcią przygotowania bliskich, wskazania im swoich oczekiwań co do samego pogrzebu.
Czym jest „wyparcie”?
Naturalną reakcją każdego żałobnika jest niedopuszczanie do siebie myśli, że bliska osoba zmarła. Jest to reakcja obronna naszego umysłu, nazywana profesjonalnie jako „wyparcie”. Nie trzeba się tego wstydzić, należy pamiętać, że stan ten mija w sposób naturalny, jednak każdy z nas potrzebuje na to więcej lub mniej czasu. Musimy przyzwyczaić się do nowych realiów życia i zaakceptować je, zdać sobie sprawę że czeka na nas pusty dom, brak rozmów telefonicznych, brak osoby z którą spędzaliśmy czas. To bolesny i wywołujący skrajne emocje stan. Żałoba daje nam chwilę na to, aby się z nim pogodzić.
Jak przeżyć żałobę?
Organizacja pogrzebu bliskiej osoby nie pozwala myśleć nam o stracie. Wciągnięci w wir załatwiania formalności pogrzebowych, wyboru zakładu pogrzebowego, kwiatów i trumny, nie mamy chwili na to, aby dobrze przeżyć żałobę. Dopiero później, najczęściej już po pogrzebie, nadchodzi czas refleksji. W czasie żałoby nie powinniśmy udawać i skrywać tego co czujemy. Złość, rozgoryczenie, ból, płacz, smutek. Są to emocje, które powinniśmy przeżyć bez ograniczania ich. Pozwalają one nie tylko się uspokoić, ale również poznać lepiej samego siebie i utrwalić w pamięci obraz zmarłej osoby. Czy gdyby była nam obojętna, to reagowalibyśmy na to tak intensywnie i emocjonalnie? Z pewnością nie. Im bardziej bolesna jest żałoba, tym większy mamy dowód na naszą miłość do zmarłego.
Co pomaga przeżyć żałobę?
- Spędzanie czasu z bliskimi osobami,
- Wspominanie ważnych chwil z życia zmarłego,
- Odwiedzanie grobu i modlitwa,
- Utrwalanie w pamięci pozytywnego obrazu zmarłego.
Żałoba nie musi trwać roku. Jest to sprawa bardzo indywidualna dla każdego z nas. Możemy potrzebować mniej lub więcej czasu na jej pełne przeżycie i wynika to z naszej kondycji psychicznej i dotychczasowych relacji, które łączyły nas ze zmarłym.
